Vertaling
Hallo, ik ben H.S. en kom uit Iran. Ik ben 20 jaar oud.
In het vluchtelingenkamp zijn er veel problemen. Mijn familie en ik zijn 10 maanden geleden in Samos aangekomen. De omstandigheden hier zijn erg hard.
De sfeer in het opvangkamp is voor mij en mijn familie erg slecht. Want we hadden in ons land geen problemen op financieel gebied, we hadden het goed qua wonen. Nu is het erg moeilijk om 10 maanden in een kleine tent met 2 bedden en verder zonder enige voorziening te leven.
Ik heb 2 jongere broers. We moeten samen met onze ouders in een kleine tent verblijven. Misschien is het voor mensen moeilijk te begrijpen, maar het is een feit dat dat er veel ratten hier rond lopen. Hygiënisch is het hier niet in orde. In feite wonen wij samen met ratten.
In het opvangkamp verblijven allerlei soorten mensen; er zijn goede mensen, maar ook slechte mensen die voor anderen problemen veroorzaken.
Zoals ik eerder zei, is de situatie erg hard en onverdraagbaar waardoor, helaas, mijn moeder probeerde een keer zelfmoord te plegen. Godzijdank is zij gered.
Verder is mijn broer in elkaar geslagen vanwege zijn overtuiging/mening en werd voor 7 dagen opgenomen in het ziekenhuis. In het opvangkamp zijn er veel fundamentalisten die hun eigen ideeën en geloof opleggen op anderen. Mocht ze het niet lukken, dan doen ze iets waardoor iemand, zoals mijn broer, 7 dagen wordt opgenomen in het ziekenhuis; slechts voor zijn mening.
In het opvangkamp in Samos heb je geen nachtrust. Dat omdat er vele problemen en kopzorgen zijn.
Een ander belangrijk punt is dat ratten ’s avonds de tenten inboren en binnenkomen. Dit is een groot probleem, want de ratten dragen ziektes met zich mee in de vuile omgeving. Daardoor raken we snel besmet.
In het kamp is er geen rust. Voor een maaltijd zijn we gedwongen in de lange rijen te staan en dat vind ik niet gezond.
We hebben geen sanitaire en medische voorzieningen. Als iemand ziek wordt, is de kans erg klein dat die wordt doorverwezen naar het ziekenhuis. De dokters in het kamp ontvangen patiënten niet zo makkelijk. En het brengen van een bezoek aan de arts is daarom erg moeilijk. Voor een bezoek aan de arts moet je de nacht achter de doktersplek in de rij slapen. Dat vind ik erg moeilijk.
De ambulance komt niet gauw naar het opvangkamp voor een vreemdeling, tenzij die heel erg aan toe is en bijna dood.
We wonen niet in een normaal opvangkamp.
Maria
Dear writer,
Thank you for writing this letter. I am so very sorry for the life you live. It’s heartbreaking to read your cry for help. Please know that there are a lot of people in the Netherlands who are praying for you. A lot of people who are hoping your life is getting better soon. That you will get a safe place to live. You are not forgotten. Don’t give up! May God bless you and give you strength to hold on.
Rachel
Dear author,
It breaks my heart to read that your circumstances are so terrible. I wish you a sparkle of light in the darkness, warmth when you’re cold. I wish you love when you are separated from the ones you have in your heart. Love, when you undergo hateful language.
It’s unbareble for you and for all the people you live with. Know that you, and the others, are in the hearts and minds of many people here! I wish you all the best and so much more!!!!