Vertaling
Geachte lezer,
Mijn naam is E, ik ben 25 jaar oud en ik ben afkomstig uit Kameroen. Ik ben in Griekenland sinds 8 maanden. Ik ben alleen aangekomen. Ik leef in het kamp op Samos.
Ik heb geen dak om onder te slapen. Ik heb geen eten, ik heb geen drinken. Ik was mezelf 1x per week omdat er geen water is. Als je ziek wordt, ga je naar het ziekenhuis maar er zijn geen medicijnen. Ik leef met ratten en slangen. Niemand kijkt naar ons om. Ik ben ziek geworden en ben naar de dokter geweest maar hij wil me niet zien. Sinds ik hier ben ben ik ziek geworden. Ik val elke dag omdat ik epileptische aanvallen heb maar er zijn geen medicijnen. Ik lijd. Ik heb zin om mezelf van kant te maken. Het leven is te hard. ’s Nachts slaap ik niet. We hebben alleen recht op 1 fles water per dag met een broodje. Ik mis eten. Ik slaap met honger. Ik wordt heel moe van de epileptische aanvallen. Ik val, ik plas, ik geef elke dag over. ‘S nachts schreeuw ik. Ik voel me niet op mijn gemak. Ik heb vrijheid nodig. Sinds 8 maanden zit ik hier en niemand ziet mij. Als ik ziek word en ik ga naar het ziekenhuis kijkt niemand naar mij. Ik lijd.
Ik wil naar Spanje. Als men me vrij laat kan ik daarnaartoe. Ik ben kleermaker. Als ik in Spanje aankom wil ik als kleermaker werken. Daar bestaan mensenrechten wel, men wordt niet als hier behandeld.
Ine
Dear E.,
What a terrible story you wrote…
It’s so sad you have to live in a place like that.
I want to let you know you are not forgotten.
I cannot imagine what you have gone through in your life …but i hope you can stay strong until you can leave the camp.
In our church we pray for you and the other refugees. We send a lot of letters to our government about the situation in the camps. They have to change the situations there!
I send you love hope and prayers.
Big hug from me.
Ine