0330

Vertaling

Ik kwam 25 dagen geleden naar het eiland Samos. Ik had veel problemen gehad, en tijdens mijn reis dacht ik vaak: als ik daar aankom, dan zullen al mijn problemen afgelopen zijn, maar nee, ze zijn juist net begonnen.
Vanaf de eerste dag, bleven wij een aantal dagen op straat. We hadden geen tent en geen verblijfsplaats. Daarna hebben zij ons naar een kamp gebracht. Daar wonen meer dan twintig families. Wij hebben een bed voor drie mensen. Het is onmogelijk om daar te kunnen slapen of zelfs te kunnen zitten.
Wij verkeren allemaal in een dergelijke situatie. ’s Ochtends om vier of vijf uur, moeten wij in de rij staan om eten te krijgen. En ongeveer om 12 uur is er geen ontbijt meer. Hetzelfde verhaal geldt voor lunch en avondeten.
Een gezinslid moet constant, een hele dag en avond, in de rij staan om voor ons eten te krijgen. En wanneer iemand van ons naar de taalles gaat of naar iets anders, kan hij of zij vaak niets meer eten. Er zijn veel te veel problemen hier, en in feite wordt een immigrant hier met de vreselijkste dingen geconfronteerd. Wij willen hier niet meer blijven, en wij hopen dat we ergens anders een geschiktere plek en betere levensomstandigheden krijgen.
Ik zou naar Duitsland willen gaan. Ik kom uit Afghanistan, 27 jaar oud en ben hier met mijn kinderen.