Vertaling
Aan de geachte lezer en lezeres in Nederland,
Ik ben een Afghaan van 22 jaar jong. Ik zit nu ongeveer twee maanden in het kamp Moria op Lesbos in Griekenland. De leefomstandigheden hier zijn zeer zwaar. Twee maanden slaap ik al onder een tent. Er is erg weinig eten hier. Werkende wc en douche bestaan niet. We moeten 6 uur in een rij wachten voor een klein koekje en een fles water voor ontbijt. Er zijn weinig dokters aanwezig. Ik ben getuige geweest van een vrouw die rond 2 uur ’s nachts moest bevallen; geen dokter of ziekenwagen te bekennen. We zouden het uit eigen zak kunnen betalen maar ’s nachts is er toch ook geen taxi. Ze ging dus te voet naar het ziekenhuis in de stad. Mochten we achter de status van ons dossier aan willen komen, dan kunnen we niet in de rij staan voor eten, dus dan moeten we de dag hongerig doorbrengen. Geld hebben we niet omdat we maanden moeten wachten voor het openen van een bankrekening.
Veiligheid voelen we evenmin; elke avond wordt er een conflict uit gevochten tussen de mensen van het kamp. Er is zelfs een persoon omgekomen. Het gaat hier zo slecht dat we ’s nachts beurtelings onze spullen bewaken zoals telefoons en geld. Vanwege één groep mensen op het kamp moet de rest in de stress zitten. Kortom, het lijkt hier of we in de hel wonen. Willen jullie a.j.b. onze stem aan de wereld laten horen?
Met dank, een van de migranten in Moria
Geef een reactie