Vertaling
In de naam van God
Toen ik net geboren was, zijn mijn ouders gevlucht voor de Taliban, van Afghanistan naar Iran.
Niemand wil zijn land verlaten. Maar ik ben geboren in Afghanistan, ben opgegroeid en heb gewoond in Iran.
In Iran krijgen we geen verblijfsvergunning. In Iran kunnen we niet werken, kunnen geen bankrekening nemen, kunnen niet naar school en niet naar andere provincies reizen.
Wij mogen geen auto kopen, we kunnen niets doen.
Ik heb het besluit genomen om naar Europa te komen. Dat is heel belangrijk voor mij.
Maar hier is geen toekomst. Ik heb geen identiteit. Ik heb geen Afghaans paspoort en geen Iraans paspoort. Ik heb geen identiteit.
Ik weet wel dat vluchtelingen soms slechte dingen doen en dat jullie niet van vluchtelingen houden.
Zoals diefstal of iemand dood maken. Maar deze vluchtelingen zijn op een plek opgegroeid waar dat normaal is, diefstal of iemand dood maken. Ze hebben van kinds af aan alles meegemaakt. Geloof mij, er zijn ook hele goede vluchtelingen. Die graag willen werken en goede dingen doen. De vluchtelingen zijn met gevaar voor hun leven naar Europa gekomen. Om een goed leven op te kunnen bouwen. Heel veel vluchtelingen weten niet wat leven is. Ik ben 15 jaar, ik moet bij mijn ouders zijn en gebruik maken van hun liefde. Maar op de plek waar mijn ouders wonen is het leven heel moeilijk. Ik ben opgegroeid in Iran, daar is geen oorlog. Maar daar is racisme en discriminatie. Ze houden niet van ons. Ik bedoel niet de mensen uit Iran maar de regering. Met heel vele moeilijkheden zijn we naar het eiland Lesbos gekomen. Ik was heel blij toen ik hier kwam. Maar dit kamp,
Moria, is slechter dan de hel. Ik heb hier niemand. Sinds een maand slaap ik op straat of in het bos.
Help mij, ik wens dat alle landen veilig zijn zodat mensen niet meer hier naar toe hoeven komen.
- K.
Kenmerken: Farsi, Lesbos
My dear K.
My heart breaks and I cry…I know you probably don’t want that. But your story touches me so deeply in my heart…you are so young…you have almost the same age as my daughter…
I wish I could hold you in my arms for a very long time. I wish I could promiss you that soon eveeything will be better for you. I wish I could give you everything you need…
But I can’t…unfortunately I can’t. And that makes me feel desperate. Cause it is your right to have a safe place, a home, good and healthy food and people who love you…
Dear K. you write ‘ I know you don’t love refugees’. Please, don’t think like that! It’s not true! There are a lot of people who do love refugees, who do love all kind of people! No matter which country you are from! Please believe me! And say to yourself that there are a lot of people who love you.
I love you, although I don’t know you.
Keep having faith. You are so worth it!
Love, Carina